ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ Ε΄ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΡΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΕΥΖΩΝΩΝ
Την Πέμπτη 11-10-2002 πραγματοποιήσαμε την πρώτη εκπαιδευτική εκδρομή μας, για την καινούργια σχολική χρονιά. Ξεκινήσαμε στις 8:30 με προορισμό μας το Συνοριακό Σταθμό Ευζώνων. Στο λεωφορείο τραγουδούσαμε παίζαμε και χορεύαμε. Η διαδρομή ήταν πάρα πολύ ωραία. Είδαμε πολλά καλλιεργημένα χωράφια και πολλά πουλιά. Μάλιστα επειδή τις τελευταίες ημέρες είχε βρέξει πάρα πολύ, είχαν δημιουργηθεί σε πολλά χωράφια μικρές λιμνούλες με πάπιες να κολυμπούν μέσα. Αυτές οι εικόνες λείπουν από τα παιδιά της πόλης, όπως είμαστε εμείς.Μετά από μια ώρα φτάσαμε στα σύνορα. Κατεβήκαμε από το λεωφορείο και μπήκαμε σε γραμμές. Σε λίγο ήρθε και ο αστυνομικός διοικητής του σταθμού, ο οποίος θα μας ξεναγούσε. Στην αρχή είδαμε τις διάφορες υπηρεσίες που υπάρχουν στο συνοριακό σταθμό. Το αστυνομικό τμήμα, το τελωνείο, τις τράπεζες και το ταχυδρομείο. Υπήρχε και ένα κυλικείο που εκτός από καφέδες και σάντουιτς, πουλούσε διάφορα αναμνηστικά αντικείμενα από την Ελλάδα.
Ο αστυνομικός διοικητής μας εξήγησε ότι η δουλειά των αστυνομικών είναι να ελέγχουν τα διαβατήρια των ανθρώπων που θέλουν να περάσουν τα σύνορα. Κάποιοι πολίτες οι οποίοι έρχονται από χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να έχουν και βίζα. Η βίζα είναι ένα έγγραφο που το εκδίδει η Ελληνική Πρεσβεία (υπάρχει σε κάθε κράτος) και με αυτό τους επιτρέπει να επισκεφθούν τη χώρα μας. Γίνεται μάλιστα διαχωρισμός ανάμεσα στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων κρατών. Για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο έλεγχος δεν είναι τόσο αυστηρός και υπάρχει ειδική λωρίδα εισόδου για αυτούς.
Οι τελωνειακοί ελέγχουν όλα τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά. Για τα φορτηγά υπάρχει ξεχωριστή λωρίδα εισόδου-εξόδου και ο έλεγχος είναι αυστηρότερος. Ελέγχουν τα εμπορεύματα των φορτηγών και τις αποσκευές που βρίσκονται στα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία. Ιδιαίτερη εντύπωση όμως μας έκανε το ότι άνοιγαν και το καπό των αυτοκινήτων και με φακούς προσπαθούσαν να βρουν μήπως υπάρχει κάτι. Ο τελώνης αφού μας είδε που κοιτούσαμε γεμάτοι απορία μας εξήγησε, ότι υπάρχουν μερικοί οι οποίοι προσπαθούν να φέρουν στην Ελλάδα κάποια παράνομα πράγματα, όπως ναρκωτικά και όπλα. Υπάρχει και ένας ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος που ανιχνεύει ναρκωτικά και εκρηκτικά. Δυστυχώς δεν είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε!
Στις τράπεζες μπορεί κάποιος ξένος πολίτης να ανταλλάξει τα χρήματά του με ευρώ. Πριν από το ευρώ οι τράπεζες είχαν πιο πολλή δουλειά. Με το ευρώ όμως έγιναν τα πράγματα πιο εύκολα και πιο απλά.
Στη συνέχεια ήρθε ο αρχιφύλακας από το Ελληνικό Φυλάκιο μαζί με δυο φαντάρους για να μας οδηγήσουν στην ουδέτερη ζώνη. Η ουδέτερη ζώνη είναι μια έκταση γης, η οποία δεν ανήκει σε κανένα. Βρίσκεται ανάμεσα στα δυο τελωνεία, δηλαδή της Ελλάδας και των Σκοπίων. Εκεί βρίσκεται μια σκοπιά και ο Εύζωνας. Στεκόταν ακίνητος κρατώντας το όπλο του. Φορούσε την καλοκαιρινή στολή των Ευζώνων. Ο αρχιφύλακας μας είπε ότι στο φυλάκιο θα δούμε και τη χειμερινή όπως και την στολή που έχουν για τις παρελάσεις και τις γιορτές.
Πιο πάνω σε μια απόσταση τριακοσίων μέτρων φαινόταν ο συνοριακός σταθμός των Σκοπίων και πάνω σε ένα λόφο το στρατιωτικό Φυλάκιο των Σκοπίων. Ο αρχιφύλακας μας έδειξε και τις πυραμίδες που υπάρχουν στους γύρω λόφους. Οι πυραμίδες είναι φτιαγμένες από τσιμέντο και έχουν ύψος ενάμισι μέτρο, έχουν χρώμα άσπρο και είναι διασκορπισμένες σε μια απόσταση ενός χιλιομέτρου η μια από την άλλη. Καθεμιά έχει τον αριθμό της και δημιουργούν όλες μαζί τη νοητή γραμμή των συνόρων. Στην ουδέτερη ζώνη υπάρχει και ένα πολυκατάστημα που λέγεται DUTY FREE.Σε αυτό το πολυκατάστημα έχουν δικαίωμα να αγοράσουν πράγματα μόνο όσοι φεύγουν από την Ελλάδα, σε μας δεν επιτράπηκε η είσοδος. Μάθαμε όμως ότι πουλάει προϊόντα, όπως τσιγάρα, κολόνιες, ποτά, ρούχα, κοσμήματα και άλλα πολλά. Όλα τα προϊόντα στα DUTY FREE είναι πιο φθηνά γιατί δεν υπάρχει σε αυτά φόρος.
Αφού καθίσαμε παρατηρώντας τη γύρω περιοχή, ήρθε ο αρχιφύλακας και μας είπε ότι μπορούμε να επισκεφθούμε το Στρατιωτικό Φυλάκιο. Έπρεπε να πάρει άδεια πρώτα από τη Mεραρχία. Ξεκινήσαμε λοιπόν και αφού μπήκαμε πάλι στην Ελλάδα ανηφορίσαμε προς το λόφο όπου στην κορυφή του ήταν χτισμένο το φυλάκιο των στρατιωτών. Στο δρόμο συναντήσαμε και τους συνοριοφύλακες. Αυτοί είναι ειδικά εκπαιδευμένοι αστυνομικοί των οποίων η δουλειά είναι να γυρίζουν στα βουνά με τα τζιπάκια τους και να ψάχνουν να βρουν κάποιους που θέλουν να μπουν παράνομα στη χώρα μας.
Μετά από περπάτημα πέντε λεπτών φτάσαμε στο φυλάκιο των στρατιωτών. Οι φαντάροι, μας υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά και προθυμοποιήθηκαν να μας ξεναγήσουν στο φυλάκιο τους. Μόνο ο σκύλος τους μας γάβγιζε συνέχεια, ευτυχώς ήταν δεμένος με μια αλυσίδα. Στο φυλάκιο υπήρχαν δεκαοχτώ φαντάροι. Μπήκαμε μέσα στο φυλάκιο και είδαμε το δωμάτιο του αρχιφύλακα, των φαντάρων, το μαγειρείο, την τραπεζαρία τους και μια αίθουσα επισκεπτών. Η αίθουσα των επισκεπτών ήταν πάρα πολύ όμορφη, είχε καναπέδες και στους τοίχους υπήρχαν πολλές φωτογραφίες, επίσης σε μια μεριά υπήρχαν μια προθήκη με τις στολές των Ευζώνων.
Βγαίνοντας από το φυλάκιο μαζευτήκαμε στο προαύλιο από όπου απολαύσαμε την όμορφη θέα που απλωνόταν μπροστά μας. Στο βάθος ο Αξιός ποταμός και ακριβώς από κάτω ο Συνοριακός Σταθμός των Ευζώνων, δεξιά μας ο Συνοριακός Σταθμός των Σκοπίων και ανάμεσα η ουδέτερη ζώνη.
Η ώρα όμως είχε περάσει και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στο λεωφορείο. Κατηφορίσαμε τον λόφο αφήνοντας πίσω το φυλάκιο με την γαλανόλευκη να κυματίζει στην άκρη του. Ο οδηγός του λεωφορείου μας περίμενε. Αμέσως τρέξαμε να πάρουμε τις τσάντες μας, γιατί ο καθαρός αέρας μας άνοιξε την όρεξη. Αφού φάγαμε ανεβήκαμε στο λεωφορείο για το ταξίδι της επιστροφής.
Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του 4ου Δημοτικού Σχολείου Ελευθερίου Κορδελιού.